Historia parafii
Początek starań i działań mających na celu utworzenie parafii, datuje się na lata 1971/1972. W 1972 r. z polecania ks. bpa Ignacego Tokarczuka i za jego staraniem, ks. Józef Sondej, proboszcz parafii pw. Chrystusa Króla w Rzeszowie, zakupił działkę i dom przy ul. Łabędziej 7, w celu stworzenia tam ośrodka duszpasterskiego dla powstającego na Baranówce nowego osiedla mieszkaniowego. Zamieszkał tam ks. Julian Jakieła, który miał zająć się budową nowej kaplicy. Niestety realizację projektu uniemożliwiły służby komunistyczne. Po wykonaniu fundamentów pod kaplicę, 10.11.1972 r. ks. Julian Jakieła został wyrzucony przez milicję, a dom bezprawnie zakwaterowany przez rzekomych pogorzelców.
W tej trudnej sytuacji z pomocą przyszedł ks. Piotr Szkolnicki z Czudca, który przekazał dla Kościoła dom przy ul. Jastrzębiej 9. W nowotworzonej placówce ks. bp Ignacy Tokarczuk powierzył obowiązki duszpasterskie ks. Józefowi Kapuście. Komuniści próbowali zastosować podobną praktykę, jak w poprzednim przypadku. Tym razem uprzedzili ich jednak duszpasterze ks. Józef Sondej i ks. Józef Kapusta, organizując w budynku miejsce kultu. Mszą św. odprawioną 12.10.1973 r. zainaugurowali wieczystą adorację Najświętszego Sakramentu, przeciwstawiając się w ten sposób próbom zajęcia obiektu. Starania duszpasterzy i wiernych, zastraszanych i szykanowanych przez funkcjonariuszy MSW, poparł ks. bp Ignacy Tokarczuk, który 14.10.1973 r. poświęcił kaplicę. Rozpętała się istna batalia – próba sił wiernych i władzy – która wobec zaangażowanych stosowała różne represje: zastraszanie, nieustanną obecność sił porządkowych, rozmowy ostrzegawcze, groźby, kary grzywny, rozprawy w kolegium ds. wykroczeń. Zdecydowanie i upór mieszkańców oraz kapłanów dały pozytywny efekt. Kaplica pozostała! W 1974 r. ustanowiony został rektorat, który 16.10.1976 r. bp Ignacy Tokarczuk przekształcił w parafię pw. Matki Bożej Różańcowej.
Od początku istnienia parafii zostały podjęte starania u ówczesnych władz o pozwolenie na budowę świątyni. Po latach ogromnej determinacji ze strony wspólnoty parafialnej, w latach stanu wojennego w 1982 r. takie pozwolenie uzyskano. Projekt świątyni wykonał architekt Romuland Loegler z Krakowa. Budowę rozpoczęto w 1983 r. Najpierw wybudowano dolny kościół, gdzie w 1987 r. zaczęto odprawiać nabożeństwa. Całość wraz zapleczem katechetyczno-mieszkalnym ukończono w 1989 r. Świątynia została poświęcona 15.10.1989 r. przez ks. bpa Ignacego Tokarczuka.
Dnia 09.04.1990 r. zmarł budowniczy, powszechnie szanowany i ceniony ks. proboszcz Józef Kapusta. Pogrzeb stał się manifestacją. Zmarły spoczął na Cmentarzu Wilkowyja. Nowym proboszczem został ks. Tadeusz Wyskiel, który z determinacją podjął twórczą kontynuację prac budowlanych i modernizacyjnych. Jego inwencja, praktycyzm, wieloletnia troska oraz zaangażowanie i hojność parafian wydały wspaniały owoc. Różnorodne prace podjęte w roku 1990, zwłaszcza związane z wystrojem wnętrza, trwają właściwie do chwili obecnej. Wnętrze kościoła zaprojektował artysta plastyk Maciej Kauczyński. Konsekracja świątyni miała miejsce 7.10.2016 r.
Powoli wyniosłe wnętrze Kościoła zaczęło nabierać blasku i wypełniać się. Zainstalowano nowoczesne oświetlenie, wysokie od posadzki po sufit okna ubarwiły wspaniałe witraże, zadziwiające precyzją wykonania i głębią wymowy religijnej. Ściany balkonów zamieniły się w bolesny szlak niezwykle emocjonalnej Drogi krzyżowej, wykonanej techniką mozaiki weneckiej. Ułożono granitową posadzkę. Udało się też ocieplić Kościół i zamontować klimatyzację. Z kościelnej wieży zabrzmiały dzwony. Kilka lat później zagrały 43-głosowe organy zakupione w Niemczech.
Wreszcie przyszedł czas na elewację, malowanie wnętrz i nadanie im jasnej, pełnej elegancji kolorystyki stosownej dla świątyni maryjnej. Wszelkie prace wymagające zaangażowania artysty, jego wizji i zdolności wykonywali profesjonaliści. Prócz samej świątyni wykończono też plebanię, sale katechetyczne, urządzono parkingi, ukwiecono teren przy kościele. W efekcie rzeszowska świątynia Matki Bożej Różańcowej stała się dumą parafian i miejscem modlitwy również dla wiernych licznie przybywających spoza granic parafii.
Maryjność parafii objawia się w szerokiej praktyce modlitwy różańcowej. Istnieje tu bowiem 48 róż różańcowych: męskich, żeńskich, dziecięcych. Choć bywa, że z przyczyn naturalnych wykruszają się niektórzy członkowie, pozostali trwają na modlitwie i spotykają się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca na Mszy św. o godz. 8:00, po której zwykle pieśnią „Przychodzisz do nas Matko z nieba” rozpoczynają wspólny dziesiątek różańca i zmianę tajemnic.” Różańcowi bracia i siostry gromadzą się wokół i w pobliżu ołtarza głównego, skąd Maryja z papieskim różańcem zdaje się obejmować ich macierzyńskim spojrzeniem, wsłuchiwać we wspólne modlitewne intencje, napełniać otuchą, zachęcać do zbliżenia się do drugiego człowieka, do dostrzegania jego potrzeb. To spojrzenie, to jakby uprzedzające spojrzenie Matki z Kany Galilejskiej połączone z wezwaniem do wypełniania woli Syna.
